به گزارش مشرق، پرستیوی نوشت: ماجرا از این قرار است که در در هفتههای اخیر، ارتش رژیم صهیونیستی در اقدامی که به شدت تحریک آمیز تلقی میشود، روستای مرزی قجر، در جنوب لبنان را با ایجاد حصار از سایر بخشهای این کشور جدا کردند و تنشهای تازهای را در جنوب لبنان برانگیختند.
دولت لبنان هشدار داد که نیروهای اشغالگر باید فورا عقبنشینی کنند و جنبش مقاومت حزبالله لبنان نیز، این تجاوز را به شدت محکوم کرد. قانونگذاران لبنان هم با حضور در جنوب لبنان، از اشغال این روستای استراتژیک توسط تل آویو، انتقاد کردند و الحاق روستای قجر به فلسطین اشغالی را یک حمله مداوم به حاکمیت لبنان و نقض آشکار تمام پیمان ها و قطعنامههای بینالمللی که نمیتوان تحمل یا نادیده گرفت نامیدند.
اما روستای قجر، که مدتهاست خبرساز بوده دقیقا کجاست؟ قجر، در گوشهای راهبردی قرار دارد که محل تلاقی مرزهای سوریه، لبنان و فلسطین اشغالی است. اشغالی بودن این منطقه توسط سازمان ملل با خط آبی نشان داده شده، و نکته این است که مرز واقعی بین لبنان و ارتفاعات جولان تحت اشغال اسرائیل قرار دارد.
هیبا مراد، نوشت که «در شب ۳۰ سپتامبر و ۱ اکتبر ۲۰۰۶، نیروهای اسرائیلی از منطقه مرزی لبنان که در آن در امتداد خط آبی مستقر بودند، به جز بخش شمالی روستای قجر، که حدود ۲۰۰۰ نفر در آن ساکن بودند، عقب نشینی کردند. قبل از خروج از قلمرو لبنان در پشت مرز واقعی، آنها یک خندق در پایگاه العباد در داخل قلمرو لبنان، تقریبا به طول ۲۰ متر و عرض ۵/۱ متر، حفاری کرده بودند.
پشت سنگر، آنها یک نوار سیم خاردار به طول تقریبا ۵۰ متر و عرض ۵ متر نصب کردند. هر چند در نوامبر ۲۰۱۰، کابینه رژیم صهیونیستی طرحی برای خروج از بخش شمالی روستای لبنان را تصویب کرد. با این حال، تا به امروز، وضعیت موجود دست نخورده باقی مانده است.»
وی ادامه داده که «همزمان با هفدهمین سالگرد جنگ ۳۳ روزه اسرائیل در سال ۲۰۰۶ علیه لبنان مقامات لبنانی اعلام کردند که ارتش اشغالگر اسرائیل در اطراف بخش لبنانی روستای قجر، دیواری ساخته است و هشدار دادند که رژیم اشغالگر ممکن است آن را به بخش اشغالی این روستا الحاق کند. حزب الله در بیانیه ای این اقدام را خطرناک نامید و تصریح کرد که دیوار منطقه را از محیط طبیعی و تاریخی آن در لبنان جدا می کند.»
بازدارندگی در برابر صهیونیستها
وب سایت پرس تی وی در همین مقاله نظر فیصل الاشمر، روزنامه نگار و فعال لبنانی که از این روستا بازدید داشته را هم بازتاب داده است که گفته «زمین قجر، به طور قانونی متعلق به لبنان است و ارتش اسرائیل باید عقب نشینی کند و مردم لبنان در برابر چنین نقضهایی سکوت نخواهند کرد.»
وی در گفتوگو با وب سایت پرس تی وی تأکید کرد که او و دوستانش توانستند در غیاب کامل سربازان اسرائیلی، وسایل نقلیه زرهی یا گشتها به آخرین اینچ زمین لبنان در مرز برسند و توضیح داد که عدم حضور سربازان اسرائیلی به ترس ذاتی اشاره دارد، زیرا آنها در مناطق امن پنهان میشوند.»
این روزنامهنگار و فعال لبنانی گفت: «رژیم صهیونیستی هر از گاهی مرتکب نقض قوانین میشود، اما جرأت نمیکند رو در روی ما بایستد. این پدیده به خاطر قدرت بازدارندگی ایجاد شده توسط حزبالله است که از زمان آزادی ۲۰۰۰ لبنان جنوبی و جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ که اسرائیل را فلج کرد و آن را ضعیفتر کرد، رشد کرده است.»
الاشمر، به وب سایت پرس تی وی، خاطرنشان کرد که «در مزارع شبعا در جنوب لبنان، کشاورزان و افرادی که زمینهای شان درست در کنار مرز فلسطین اشغالی قرار دارد، بدون هیچ گونه ترس و اضطراب، کارهای روزمره خود را انجام میدهند که این بیباکی آنها برای من که یک لبنانی هستم موجب افتخار است، اما این شجاعت به لطف مقاومت حزبالله است میسر شده که هیچ یک از سربازان اسرائیلی حتی جرأت صحبت با مردم لبنان در آن منطقه حساس را هم نداشته باشند.»
هیبا مراد در ادامه گزارش خود افزوده است که الاشمر، از اینکه پستهای نظامی ارتش لبنان برای مقابله با ارتش اسرائیل مجهز نیستند، متأسف است، این واقعیت برای همه کسانی که از منطقه مرزی بازدید میکنند، روشن است. این نکته اثباتگر همان حقیقت است که لبنان در غیاب یک ارتش ملی قوی، نیازمند نیروهای مقاومت است تا با هر گونه تجاوز رژیم صهیونیستی مقابله کند. جنبش مقاومت لبنان بیش از دو دهه است بر این واقعیت تأکید میکند.
وی میافزاید که قانونگذار لبنانی الیاس جارادی، به رسانهها گفت «سرقت زمینهای لبنانی و مسدود کردن جادههای اصلی توسط ارتش اسرائیل، حمله آشکار به حاکمیت ملی لبنان منجر میشود. ساکنان محلی جنوب لبنان که در سال ۲۰۰۰ موفق به بیرون انداختن نیروهای اشغالگر اسرائیلی شدند تا زمانی که تمام اراضی اشغالی آزاد نشوند بیکار نخواهند ماند.»
خط آبی توهمی و اسرائیلیهای ترسناک
سازمان ملل به بهانه کاهش درگیری سالهاست یک خط آبی فرضی در بلندیهای جولان میان اشغالگران صهیونیست و سایر بخشهای لبنان و سوریه ترسیم کرده است که این خط داخل لبنان و سوریه قرار دارد و تا مرز واقعی این کشورها با فلسطین اشغالی فاصله دارد اما همین مسأله بهانه ای برای تل آویو شده تا آن خط آبی را مرز بنامد و در اصل مناطق اشغال شده در جولان لبنان و سوریه را به ضمیمه فلسطین اشغالی کند.
علی شعیب، کنشگر مطرح لبنانی در گفتوگو با وب سایت پرس تی وی با بیان اینکه خط آبی، خط عقبنشینی است و مرز نیست گفت: این خط آبی یک مرز بینالمللی نیست بلکه خطی توهمآمیز است که باید حذف شود.
وی افزود: «هیچ مرزی در داخل سرزمین لبنان وجود ندارد، بلکه خط آبی سرزمینهای لبنان را که توسط اسرائیل اشغال شده است، مشخص میکند. مردم لبنان و صاحبان املاک باید امکان دسترسی به زمینهای شان برای برداشت زیتون و محصولات خود را داشته باشند و از حق خود استفاده کنند.»
خبرنگار تلویزیون المنار اظهار داشت که اخیرا مردم لبنان یک جنبش مردمی برای به چالش کشیدن ارتش صهیونیستی آغاز کردهاند که تمام اشکال اشغالگری را رد میکند و بر رفت و آمد آزادانه به سرزمینهایی که متعلق به لبنان است اما صهیونیستها آن را اشغال کردند تأکید دارد.
به نظر علی شعیب، آنچه ارتش اشغالگر را از حمله به مردم لبنان باز میدارد قدرت بازدارندگی لبنان به دلیل پیروزیهای حاصل از مقاومت اسلامی مردم است. چرا که صهیونیستها فقط میتوانند نارنجکهای گاز اشک آور برای جلوگیری از ورود جنبش مردمی به سرزمینهای اشغالی که در اصل زمین و اموال آنها است، شلیک کنند.
این کنشگر رسانهای تصریح کرده که «هر کاری که رژیم صهیونیستی انجام دهد، مانع از انجام وظیفه ما به عنوان مردم لبنان که به دنبال آزاد کردن سرزمینهای خود هستند، نخواهد شد.»
گزارش وب سایت پرس تی وی در شرایطی است که تل آویو در بد مخمصهای در داخل فلسطین اشغالی گرفتار شده؛ از یک سو با مخالفتهای شدید داخلی نسبت به کابینه نتانیاهو مواجه است و از سوی دیگر با خود را رویاروی مقاومت مردم در کرانه غربی به ویژه اردوگاههای جنین و نابلس میبیند.
از این منظر توان درگیری جدیدی در جبهه شمالی را ندارد اما لازم است تا رسانهای انگلیسی زبان این نکات و ضعف صهیونیستها را برای افکار عمومی جهان بیان کند. به هر حال امکان مقاومت برای آزادسازی مزارع شبعا و روستای قجر وجود دارد و خوب است جهان بداند که این نواحی متعلق به لبنان است و رژیم صهیونیستی یک ماهیت اشغالگر دارد.
پایان پیام/ت